اهداف: اگرچه روشهاي مولکولي به پيشرفت خود ادامه مي دهند و سريعتر در دسترس قرار مي گيرند، در شناسايي آسپرژيلوس ميکروسکوپ و کشت معمولاً مورد استفاده قرار مي گيرند و ابزارهاي ضروري براي شناسايي مشخصات مورفولوژي ويژگي هاي گونه هاي آسپرژيلوس هستند. در اين مطالعه ما بر روي روشهاي مورفولوژيکي از جمله تأکيد مي کنيم. خصوصيات ماکروسکوپي و ميکروسکوپي براي شناسايي گونه هاي آسپرژيلوس جدا شده از نمونه هاي محيطي و باليني.
روش کار: ما از چهار رسانه ديفرانسيل استفاده کرديم: czapek dox agar (CZ) ، آگار مخمر czapek (CYA) ، آگار عصاره مالت (MEA) و مخمر czapek 20 درصد آگار ساکارز. خصوصيات مورفولوژيك كلني ها بر روي محيط هاي كشت فوق و نيز ويژگي هاي ميكروسكوپي گونه هاي مهم مورد مطالعه قرار گرفت و سپس با خصوصيات سويه هاي آسپرژيلوس استاندارد مقايسه شد. سوالات اصلي ما سويه هاي آسپرژيلوس ايران جدا شده از نمونه هاي باليني و محيطي بودند. گونه هاي استاندارد آسپرژيلوس براي توسعه مطالعه شامل. A. fumigatus، (JCM 10253)، A. flavus (JCM 2061)، A. niger (JCM 10254)، A. nidulans (JCM 02728)، A. tereus (JCM 10227). خصوصيات مورفولوژي فرهنگ هاي آسپرژيلوس مورد مطالعه قرار گرفت ، خصوصيات مهم و قابل توجه ماكروسكوپ در شناسايي گونه ها قطر كلون ، رنگ (كونيدا و معكوس) ، اگزودات ها و بافت كلني بود. خصوصيات ميکروسکوپي براي شناسايي شامل سرهاي محروم ، استيپ ها ، شکل و سريال وزيکول هاي رنگي و طول ، پوشش متلا ، اندازه يديا ، شکل و زبري همچنين ويژگي هاي کلوني از جمله قطر بعد از 7 روز ، رنگ يا ، ميسليا ، اگزودا و مع ، بافت کلوني و شکل. سرانجام ما خصوصيات مورفولوژيکي جدا شده هاي آسپرژيلوس آزمايش شده را با نمونه هاي استاندارد مقايسه کرديم.
يافته ها: جدايه هاي آسپرژيلوس در سطح گونه ها با استفاده از محيط كشت تمايز شناسايي شدند. در مجموع 205 ايزوله آسپرژيلوس مورد مطالعه شامل: 153 (75?) آسپرژلي محيطي و 52 مورد (25?) ايزوله باليني. در 11 گونه آسپرژيلوس شناسايي شده ، A.flavus (55?) ، A.niger (31.7?) و A. fumigatus (8.7?) شايع ترين ايزوله آسپرژيلوس از همه نمونه ها بودند. نتيجه گيري: از نظر ما روش شناسي با استفاده از رسانه هاي افتراقي مطمئن ترين و حساس ترين روش براي شناسايي مشخصات گونه هاي مهمتر از نظر پزشکي آسپرژيلوس است.
درباره این سایت